बाबुरामको बिदाइ

निवर्तमान प्रधानमन्त्री बाबुराम भट्टराईको बिदाइ अलि आकस्मिक भयो। मुलुकका यी ३५औँ प्रधानमन्त्री आठ महिना कामकाजी रहे भने १० महिना कामचलाउ। कामचलाउ नै होस्, उनले फुर्तीफार्ती देखाउन भने छाडेनन्। कतिपयले उनले यति सजिलै बालुवाटार छाड्लान् भन्ने सोचेका पनि थिएनन्।

बाबुरामको एउटै ब्रान्ड रह्यो, मुस्ताङ म्याक्स। अन्तिम दिनसमेत

उनले आफ्ना छिमेकीको शपथमा मुस्ताङ म्याक्स छाडेनन्। बालुवाटारबाट भने स्कोरपियो चढेर घर पुगेछन्। आफूलाई मितव्ययी र सदाचारी देखाउने उनको एउटै हतियार त्यही थियो। त्यही कारण माइक्रो बसमा एकताका खाँदाखाँद यात्रुहरू उनकै चर्चा गरेर थाक्दैनथे। प्रधानमन्त्री भएपछि भने तिनीहरूले बाबुरामको बखान गर्न रुचाएनन्। भइदियो के भने, उनी मुस्ताङ चढ्ने, पत्नीचाहिँ महँगा गाडी नछाड्ने। उनी सदाचार बखान्ने, साथ भने भ्रष्टाचारीकै लिने। न्यायको कुरा गर्ने, अपराधीको बचाउमा मरिमेट्ने।

भविष्यमा बाबुराम फेरि प्रधानमन्त्री होलान्, नहोलान्। तर, उनको सम्झना गराउनेचाहिँ काठमाडौँका भत्किएका सडकहरू नै हुन्। बहुदलयता यसरी चिनो राख्ने प्रधानमन्त्री पनि उनै हुन्। अरूले प्रधानमन्त्री भएर न भत्काए, न बनाए। कमसे कम बाबुरामले भत्काएर भए पनि कीर्तिमान राखे। राजकुमार बानियाँ , नेपाल